C.R.I.S.P. consent

Potato Potatoe

C.R.I.S.P. is een consent-framework dat wordt gebruikt door initimiteitscoördinatoren. Deze functie kreeg in nasleep van de #metoo-movement een belangrijke plaats in de theater-, film- en televisieproducties, want de initmiteitscoördinator zorgt voor het welzijn van acteurs en actrices die deelnemen aan intieme en seksuele scènes.

De organisatie Intimicy Directors & Coordinators (IDC) gebruikte een heel tijd de “F.R.I.E.S.”-consent framework. Waarbij de consent wordt gezien als Freely Given, Revocable, Informed, Enthousiastic & Specific.

Tot dat ze merkten dat “Freely given” niet toepasbaar is de context waarin zij werken, waar een inherente machtsverhouding is tussen acteurs/regisseurs/producers. Dus vervingen ze dit door de term “Considered”.

Net als ik, hadden ze moeite met de term “enthousiastic”. Ik maakte er “embodied consent” van. En zij maakte er “Participatory” van.

En zo werd C.R.I.S.P. consent framework van IDC geboren.

consent is considered reversible informed specific en participatory

Consent is considered

Considered kan in deze context en rekening houdend met de intentie van IDC ruw vertaald worden als “we hebben de bestaande machtsverhouding overwogen”

Ik vind de erkenning van machtsverhouding een heel belangrijke toevoeging aan het consent framework. Hoe graag we het ook willen, er bestaan systematisch dynamieken in onze samenleving dat voor machtsongelijkheid zorgen. Denk aan je geslacht,  je leeftijd, jobtitel, ervaring, educatie niveau, woonplaats, fysiek & mentaal gezond, neurodiversiteit… etc 

In kink & bdsm activiteiten zoeken en spelen we met machtsverhoudingen. Dominant/submissive, Top/bottom, Rigger/Model, Hunter/prey,… zijn allemaal termen die specifiek power dynamics weergeven

In plaats van te zeggen “iedereen is gelijk”, geeft “considered” de ruimte voor dialoog over machtsongelijkheden. In consent dialoog spreken de partners ook af met welke power dynamics ze willen spelen en welke niet. 

Geen berichten gevonden!

Consent is participatory

Participatory wordt vertaald als “alle betrokkenen nemen deel aan beslissingsproces over consent”.

Er is safe space voor alle betrokkenen , in dit geval alle play partners, om in alle eerlijkheid en openheid over hun behoeftes, grenzen en limieten kunnen praten. Dit ligt lijn met de intentie van “freely given” in de FRIES-framework.

Persoonlijk vind ik ook dat participatory ook inhoudt dat je “bewust” moet zijn om over consent te kunnen onderhandelen. Met bewust bedoel ik ” in staat zijn om gevolgen van “ja” in te schatten”.

Iedereen heeft een andere manier om naar die risico te kijken. Voor een is een risico acceptabel en manageble, maar voor een andere niet. Persoonlijk hanteer ik de volgden checks:

  • Hoeveel alcohol heeft die persoon in kwestie gehad?
  • Is er drugs gebruikt?
  • Welke medicatie kan iemands beslissing beïnvloeden?
  • Ben ik in overweldiging, overprikkeld of getriggerd? (aka waar zit ik in mijn Window of Tolerance)
  • Hoe is overall gemoedstoestand?

Wat betekent voor jou “bewust participatory” ?

Consent educatie in ontwikkeling

De initiatief van IDC toont aan dat consent frameworks aanpasbaar is, afhankelijk van context en intentie.

Consent is niet iets dat beperkt tot kink & bdsm. Het is niet beperkt tot seksuele context. 

Consent frameworks evolueren constant. Er wordt heel gediscussieerd. Iedereen heeft een eigen mening. Geen enkel framework is volmaakt.

Zolang er dialoog is en kritisch kijk is, blijven we evolueren. En het belangrijkst: houden we belang van consent in de spot light.

Mijn uitnodiging: laat je niet beperken door bestaand consent framework. Mix, match, patch,… wat voor jou werkt.

XoXo Yingjia