Hoe het begon
Tijdens mijn laatste off-the-grid break nam ik wat artikels mee om te lezen als ontspanning. En een van de artikel is een essay geschreven door David Stein, de man achter van de kinkster mantra “safe, sane & consensual”.
De term “safe, sane & consensual” werd in de zomer van 1983 voor het eerst gebruikt in de doelverklaring van De Gay Male S/M Activists (GMSMA). De intentie om de breder publiek duidelijk te maken dat bdsm niet gelijk is aan misbruik en losbandig ondoordachte extreme handelingen.
GMSMA is a not-for-profit organization of gay males in the New York City area who are seriously interested in safe, sane, and consensual S/M.
De intentie om de breder publiek duidelijk te maken dat bdsm niet gelijk is aan misbruik en losbandig ondoordachte extreme handelingen.
Het was een krachtig en moedig statement in samenleving dat AIDS zag als een straf van God voor de homo gemeenschap voor hun losbandig en onnatuurlijk gedrag. Waar een stigmatiserende cultuur heerst over alles wat niet “volgens de norm” is.
Hoe het groeide
“Safe, sane & consensual” was zo catchy en makkelijk te onthouden dat het direct aansloeg en ook zijn weg vond naar de breder kink community.
Succes is ook dankzij de herkenbaarheid van SSC. Die generatie is opgegroeid met de ” have a safe and sane Fourth of July”– slogan, die Amerikaanse feestvierders van Independence Day herinnert om voorzichtig te zijn vuurwerk.
David en zijn mede-auteurs plakten daar het stuk “consensual’ aan, belang van wederzijdse toestemming te benadrukken.
Er was geen definitie of omkadering aan de 3 termen. Voor hun was het heel simpel:
"Veel plezier, maar houd je hoofd erbij en begrijp wat je doet, zodat je niet dood of in het ziekenhuis belandt - of iemand anders daarheen stuurt."
Het gaf de community de vrijheid en creativiteit om zelf de invulling te geven wat ze verstonden onder “Safe, sane & consensual”. Dat kan heel uiteenlopend zijn. Ik vind bijvoorbeeld dat geen alcohol gedronken mag worden voor of tijdens een scène. Een andere vind een wijntje juist ontspannend.
Kritiek op SSC
“Safe, Sane & Consensual” werd al snel basisprincipes binnen de kink community. Tegelijkertijd kwamen er veel kritiek op de SSC vanuit de community.
Zijn niet alle bdsm activiteiten onveilig en insane? In hoeverre is er echt consent tijdens scène met machtspel? Sommige vinden het ook weer bemoederend om zo’n principes op te leggen: “kunnen we gewoon eens laten gaan, zonder altijd dat moraliserend toon?”. Waarom moet alles weer “politiek correct” zijn (of in onze tijd “Woke” zijn).
Men merkt ook dat SSC misbruikt werd om andere mensen hun kinks te beoordelen: kink shaming.
Van SSC naar RACK
In 1999 ontstond dan de moderner varian op SSC: de RACK. Risk Aware Consensual Kink. Dat schift van pas “vingertje wijzen” naar acceptatie dat alle kinky activiteiten brengen een risico met zich mee. We zijn bewust van de risico’s en neem de maatregelen om met de risico’s om te gaan (meer over RACK lees je hier).
Er zijn nu andere varianten zoals PRICK: Personal Responsability Informed Consensual Kink. Het legt voor eerst nadruk op kink educatie en persoonlijk verantwoordelijkheid.
Maar Safe, Sane & Consensual – SSC, blijft ver uit de meest populaire term.
Al newbie vond ik SSC een geweldig reminder: makkelijk en catchy. Naarmate ik verder ging in mijn kink reis, ervaarde ik ook de beperkingen. Daarom ben ik eerder een RACK aanhanger.
Wat brengt de toekomst?
40 jaar geleden zijn we gestart met SSC.
24 jaar geleden is het geëvalueerd naar RACK en getransformeerd in PRICK.
De basisprincipes voor ethische kink en bdsm belevingen evolueert met de tijd heen. Ik ben zeer benieuwd wat de toekomst met zich mee brengt.
Persoonlijk wil ik meer inclusiviteit zien in de kink en bdsm community. Met inclusief bedoel ik op vlak van gender, body types, afkomst en neurodiversiteit.
Misschien is dit wel de next step. Wat vind jij er van?
Bron en volledig essay van David Stein over ssc: http://www.leatherleadership.org/library/safesanestein.htm