Weerstand en vooroordeel
De eerste keer dat ik hoorde van Relationship Anarchy (Relatieanarchie RA) was tijdens een voorstelrondje in een “seksualiteit”-workshop in 2020. Een jongedame identificeert zich als een relationship anarchist: ze maakt geen onderscheid tussen al haar relaties. Haar relatie met haar partner staat gelijk aan haar relatie met haar broer of haar relatie met haar beste vriendin. De labels “partner”, “broer”, “bestie”,… dat gebruikt ze niet.
Mijn eerste reactie was: “euh??? Tja, die zal commitment issues hebben. Hoe kan je relaties hebben als je geen labels gebruik? Labels zijn toch belangrijk. Hoe kan een relatie met partner gelijk staan met een vriend?”. Haar visie, levenswijze past niet in mijn leefwereld, dus automatisch begon ik mijn eigen oordeel te vellen en ging mijn “dat is niet mogelijk”-oogkleppen op.
Thanks Miss Rona
Dankzij de lockdown zijn er de sociale interacties met anderen weggevallen. Daardoor was er bij mijn mentale en emotionele bandbreedte om topic zoals relaties te evalueren en eerlijk met mezelf te zijn over hoe ik met relaties omga. Vooral in reine komen met mezelf. Wat is gezond en wat is toxisch. Wat wil ik in een gezonde relatie? Welke fouten heb ik gemaakt? Hoe kan ik gezonder relaties onderhouden?
Sinds juni komt het sociaal leven terug opgang en ik merk dat ik heel andere keuzes maak. Dat zie ik ook op vlak van relaties. Ook al was ik heel bewuste andere keuzes aan het maken, toch twijfelde ik enorm aan mezelf. “Ben ik gek om vriendschapsrelaties evenwaardig te vinden als romantische relaties? Hoe crazy ben ik om mijn FwB op gelijke voet te behandelen als mijn vaste partner? Mag ik dezelfde intieme gesprekken hebben met een kennis als met iemand die ik al 10 jaar ken? Heb ik mijn grenzen overschreden door professionele relaties even belangrijk te vinden als privé relaties? Waarom voel ik met niet schuldig als ik meer tijd doorbreng met mijn vrienden dan met mijn familie?”
Coming out
Dan kwam tijdens een meditatiemoment het gesprek met de jonge relatieanarchiste naar boven. Nu herken ik mezelf in haar verhaal. Een concept dat 1,5 jaar geleden zoveel weerstand bij mij opriep, voelt nu comfortabel en vertrouwd aan. Dus er zijn nog anderen die zo voelen en leven. Ik ben niet vreemd of raar. Dat is een onderdeel mijn “authentieke ik”.
Ik kies voor verbinding in gelijkwaardigheid. Ik kies om relaties aan te gaan die mijn voldoening geven, rust brengen en gelukkig maken. Relaties waar authenticiteit centraal staat. Elke van mijn verbinding is waardevol. Zolang er een klik is en het voelt goed aan voor mij dan ga ik verbinding aan. Seksuele en niet-seksuele relaties zijn evenwaardig. Let wel op: dat betekent niet dat ik met iedereen een intiem seksuele relatie aan ga. De klassiek hokjes vallen weg, maar mijn grenzen zijn er nog.